به نام خدا

ابتدا به این شعر که اثر خود بنده است توجه کنید:

انیشتین ای فیزیکدان موفق                       که اخباری ز افکارت موثق

انیشتین ای که وصف کائناتی                    تو مُوزی اندرون میوه جاتی

انیشتینا تو گفتی E   مساو است                و mc²   برای این جواب است

ما قدیم ها یک دوستی داشتیم (هنوز هم داریم) به نام فاخری که نسبت به فیزیک و فیزکدانان نظر مساعدی نداشت و حتی گاهی به آن ها توهین می کرد. دعا کنید این بنده ی خطا کار مورد عفو و رحمت قرار گیرد چون به اعتقاد من فیزیک فرا تر از چند فرمول و نظریه است.(البته نه این فیزیکی که در دبیرستان تدریس می شود) علم فیزیک بیانگر طبیعت این کائنات است و حتی فراتر از ریاضی است زیرا معادلات و مسائل ریاضی در واقع روح ریاضیاتی دارند که برای توصیف جهان خلقت کوچک و محدود اند(چون آفرینش خدا به ریاضی محدود نمی شود) در حالی که فیزیک و فلسفه حقیقت جهان هستند.بنابراین من نسبت به کسانی که به این علم ارزشمند توهین می کنند بسیار حساسم مثل ریاضی دانان بعد از اقلیدس که توهین به هندسه را توهین به مقدسات عالم می دانستند. امیدوارم فاخری هدایت شود.

خوب بریم سر اصل مطلب:

سال ها کیلو گرم استاندار را استوانه ای تو پر از آلیاژ پلاتین و ایریدیوم می دانستند که اکنون در موزه پاریس نگهداری می شود.( یعنی یک استوانه ساخته بودند که قرار شده بود جرمش دقیقا برابر یک کیلو گرم در نظر گرفته بشه و جرم بقیه اجسام نسبت به اون سنجیده بشه).

ولی امروزه برای یک کیلوگرم استاندارد مقیاسی جدید قرار داده اند:یک کیلو گرم استاندارد برابرجرم 1000 سانتی متر مکعب (یک لیتر) آب خالص در دمای 4 درجه سانتی گراد است.

اما چون اندازه گیر دقیق جرم اون سخت بود پس از مدتی این تعریف هم کنار گذاشته شد. در آخرین و جدیدترین تعریف از کیلو گرم(که من خوانده ام) از اتم کربن 12(6 پروتون و 6 نوترون در هسته ی اتم) استفاده می کنند که جرم یک مول آن دقیقا 12 گرم می باشد و بر اساس آن کیلو گرم را تعریف می کنند.

(این هم عکسش)

این هم از قضیه تولد کیلو گرم

در پست های بعدی از سرگذشت زندگی و ماجرا های کیلو گرم در سال های گذشته تا به امروز خواهم نوشت.